Van de herfst naar winterwonderland en terug
Gisteren een schitterende
wandeling gemaakt in de natuur om nog eens extra te kunnen genieten van de
warme herfstkleuren. Het verschilt nog weleens van jaar tot jaar, maar dit jaar
hebben we weer mazzel en staat de hele natuur in “vuur en vlam”. Van de sneeuw
die afgelopen weekend is gevallen, is geen spoor meer te bekennen
in Basel en omgeving. De weersvoorspelling was gunstig, en als het droog is, is
het al vrij snel goed. Het zou deze dag bewolkt en zonnig zijn. Met de
wandelingen beginnen we meestal tussen 9.00 en 9.30u en dat is net zo een
tijdstip dat de zon nog op krachten moet komen en alle zeilen bij moet zetten
om een beetje door de bewolking heen te kunnen prikken. Arlesheim Dorf was het
beginpunt en ook daar was het sneeuw verdwenen, maar op de berghellingen was
dat een heel ander verhaal. En dat terwijl we niet eens zo hoog waren. We zijn
op ongeveer 300 zoveel meter gestart en
zouden ca. 200 meter stijgen, een lichte wandeling van 3 uur en in totaal 9 km
met eindbestemming Münchenstein. Binnen de kortste keren stonden we in een
prachtige witte wereld. Ideale plaatjes voor de komende kerstkaarten. De paden
bedenkt met natte, fleurige herfstbladeren en de takken van de bomen bedekt met een dikke
laag sneeuw van minstens 5 cm. Ongeloofelijk maar waar. Tijdens het wandelen
hebben we over vele takken en zelfs boomstammen moeten klauteren die onder het
gewicht van de vele sneeuw letterlijk bezweken waren en her en der zo over de
paden lagen dat ik me weleens afvroeg hoe we daar in godsnaam overheen (of
onderdoor) moesten kruipen. Onze wandeling werd begleid door “hissjjjjjjj-geluiden”,
veroorzaakt door de smeltende sneeuw die als een poederregen uit de bomen
suizelden. Vaak werden we ook “bekogeld” door paketten sneeuw die van boven
kwamen en binnen een oogwenk waren we doorweekt. Zo onwerkelijk als je dan
uiteindelijk op het eindpunt Münchenstein (dat een stuk lager ligt) aankomt
waar geen vlokje sneeuw meer te bekennen is en het zonnetje vriendelijk
knipoogt…..
5 opmerkingen:
Hallo Monique .
Je verhaal gelezen en wonderbaarlijk dat de winter daar al zijn intrede heeft gedaan .Wel mooi zoals je het beschrijft .Een mooie wandeling zo in de sneeuw.In gedachten loop ik met je mee maar dan lekker binnen bij de kachel als je het niet erg vind.
Hier valt er regen op dit moment.
Groetjes ,Sippie .
Hoi Monique, klinkt als een herfst en winterwonderland in één. Wij zijn nog niet de natuur in gegaan om de herfstkleuren te bekijken, misschien komend weekend. Ton had vanmorgen een tussenstop in Wenen en daar lag ook een pakje sneeuw en was het behoorlijk koud. Gelukkig was hij gisteren zo slim geweest om zijn winterjas uit de mottenballen te halen. Ja, die hebben we hier nog niet echt nodig gehad. Het gebruikelijke kwakkelende Nederlandse herfstweer met regen en later in de week storm. -:(
Oh ja, weer vergeten, anoniem is Marja.
Hoi Monique,
Wat een aparte ervaring dat je nu al een sneeuwgrens binnen 200 meter kan overstijgen. Of begon je hoog?
De herfstkleuren hebben wij ook in alle glorie bewonderd in de Eifel. Een beetje zon erop en genieten geblazen.
Toen ik las over de hissjjj geluiden moest ik denken aan het boek van kleine beer waar ook allerlei geluiden in de sneeuw besproken worden.
groet, Ingrid
En... wanneer ga je een roman schrijven? ;-)
Een reactie posten