Thuis!

We wonen nu alweer 5 jaar in dit mooie land en als beloning krijgen we geen lintje maar hebben we onze tijdelijke verblijfsvergunning mogen inwisselen voor een definitieve! Dit houdt over het algemeen in, dat er nu weinig verschil is tussen de Zwitserse Staatsburgers en deze overgelopen Amsterdammers!  Ondanks het feit dat je je van te voren niet echt kan voorbereiden op wat er allemaal op je afkomt, kan ik - nu terugblikkend over de afgelopen jaren zeggen - dat we er geen moment spijt van hebben gehad. Integendeel, we zijn er zoveel rijker van geworden! Zo hebben we twéé thuizen. Als we naar Nederland gaan, zeggen we: “we gaan naar huis” en als we naar een geslaagd weekendje weer terugkeren, zeggen we dat met dezelfde overtuiging. En zo voelt het ook. Wat wel vreemd is als je in Nederland bent, is de bewustwording dat je huis daar niet meer is terwijl al het andere zo vertrouwd en onveranderd lijkt. Net of je zo weer na afloop in je auto kan stappen om naar Almere te rijden zoals je zovele jaren gewend was. Maar toch veranderd er wel wat. Komen gebouwen bij, regeltjes zoals bijvoorbeeld met het openbaar vervoer veranderen; van strippenkaart naar chipknip. Tja en daar heb je zomaar ineens mee te maken omdat we vanaf Schiphol vaak met het openbaar vervoer naar de pappies en de mammies gaan. Er gaan je ook allerlei dingen opvallen die je nooit eerder zijn opgevallen omdat je referenties nou eenmaal veranderen. Zodra we in Nederland zijn, springen mij de knalgele nummerborden van de auto’s in het oog, zonder daar bewust op te letten. (in Zwitserland zijn deze wit met zwarte cijfers en letters). En als we een stukje door Neerlands land rijden dan denk ik: wat is het hier vlák…………………………….