Je weet wel….

Natúúrlijk weten we allemaal hoe het zit met de normen en waarden die je van vroeger hebt meegekregen en dat  alle opgedane ervaringen je hebben gemaakt tot die unieke persoonlijkheid die je tot dusver bent. Want we zijn nog lang niet uitgeleerd. Vlak vóór ons overlijden zijn we dan ook het uniekst; dan komen we op het punt dat we definitief gevormd zijn en komt het levenslange leerproces tot stilstand. Kijk, en daar wilde ik het eigenlijk nou helemaal niet over hebben!!!!! 

Het is eerder de weg er naar toe die al begint voordat je je eerste wankele pasje hebt gezet, op zoek naar die stevige tafelrand om aan vast te kunnen grijpen. Ik kom uit een warm en veilig nest, niet beter wetend dan dat dat overal zo is. Totdat het moment komt dat je van anderen hoort hoe het ook anders kan; positief of negatief. Totdat je alleen van je eigen “jaargang” hoort dat ze “Oebele” met de paplepel ingegoten hebben gekregen en wie kent Swiebertje nou niet??? Dat je in het begin nog verbaast bent als je hoort dat er mensen zijn die totáál niet weten waar je het over hebt.  En deze verschillen worden alleen maar groter als je het vergelijkt met een ander land. Elke Nederlander weet toch wie André Hazes was maar dat kan je van een Zwitser niet verwachten. Net zomin dat je van ons kunt verwachten dat die bekende Zwitsers die in de jury van de Voice of Switzerland (jaja) zitten ons ook maar iets zeggen terwijl ze hier heel popie jopie zijn. Om dan nog maar over de culturele verschillen tussen  Nederland en Zwitserland, duidelijk zichtbaar in de Voice of…., te zwijgen. En tóch ben ik er weer ingestonken! Met Franse les. We hadden het over het Franstalige België en over bekende stripboeken. Dus ik kwam enthousiast met Suske en Wiske van Willy Vandersteen op de proppen want wie kent die nou niet? Zeker als je weet dat Willy Vandersteen zijn eerste stripverhaal al in 1948 in de “Journal de Tintin” publiceerde en inmiddels ca. 320 albums heeft gemaakt in het Nederlands en in het Frans. Maar, tevergeefs wachtte ik op de “oh ja” Erlebnis, die dan ook achterwege bleef. Ik had beloofd om bewijs te leveren en voor de volgende en tevens laatste les een album mee te nemen. Die albums moest ik zo uitgraven dat ik maar besloot om mijn bewijs van Internet te halen. Maar goed ook want de franstalige Suske en Wiske blijken Bob en Bobette te heten. Moet je ook maar weten…. Geen wonder dat er geen belletje ging rinkelen…… En wederom toog ik vol overtuiging naar de Franse les want als ik eenmaal over Bob en Bobette zou beginnen dan zou het duidelijk zijn. Want wie kent Bob en Bobette niet…….. Nou zíj!!!!!!!!!!! Ze hebben er nog nóóit van gehoord! Van de Duitse leerlingen kan ik me dat voorstellen maar van de Franse lerares, een echte Francaise……… De rinkelende bellen bleven uit en ik was met stomheid geslagen. Hoe kán dat nou???? Tja, ik had er totaal niet bij stilgestaan dat deze Belgische stripverhalen alleen in Vlaanderen en het Franstalige deel van België verschenen zijn. Omdat ze ook in het Frans gepubliceerd worden, ben ik er automatisch van uitgegaan dat ze ook in Frankrijk bekend zouden zijn, zoals het ook bij ons in Nederland het geval is. Foutje…… bedankt!